تهدید مدعیان امامت (قرآن)از مصادیق تهدیدشدگان که در آیات قرآن معرفی شده‌اند، مدعیان امامت هستند. ۱ - تهدید به عذابمدّعيان دروغين امامت، مورد تهدید خداوند به عذابی خواركننده: «ومَن اظلَمُ مِمَّنِ افتَرى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا ... ولَو تَرَى اذِ الظلِمونَ فى غَمَرتِ المَوتِ والمَلكَةُ باسِطوا ايديهِم اخرِجوا انفُسَكُمُ اليَومَ تُجزَونَ عَذابَ الهونِ بِما كُنتُم تَقولونَ عَلَى اللَّهِ غَيرَ الحَقّ ...؛چه كسي ستمكارتر است از كسي كه دروغي به خدا ببندد ... و اگر ببيني هنگامي كه (اين) ظالمان در شدايد مرگ فرو رفته اند و فرشتگان دستها را گشوده به آنان مي‌گويند جان خود را خارج سازيد امروز مجازات خوار كنندهاي در برابر دروغهائي كه به خدا بستيد ....» امام باقر علیه‌السلام درباره «و من أظلم ...» فرمود: مدّعى منصب امامت، بدون اينكه امام بر حق باشد، افترازننده بر خداست. ۲ - پانویس
۳ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۹، ص۳۶۱، برگرفته از مقاله «تهدیدشدگان (مدعیان امامت)». |